Jorn Wittendorp, 27 juli 2021

Standaardisatie in IT: het is niet de vraag óf maar wannéér

Medewerkers die hun wachtwoord willen herstellen. De onboarding van nieuwe gebruikers en het aanmaken van een gedeelde mailbox. Het zijn stuk voor stuk taken die zich uitstekend lenen voor standaardisatie. Maar waarom zou je dat willen, standaardiseren? Omdat alleen de bedrijven die op deze voortrazende trein stappen relevant blijven. En omdat dit een einde maakt aan het dagelijkse brandjes blussen. Daardoor wordt de werkdruk verlaagd. Zij die al in die rijdende trein zitten ervaren dag in dag uit de voordelen van gestandaardiseerd werken.

Standaardiseren betekent leuker werk

Wanneer je kiest voor standaardiseren dan blijft er vrijwel vanaf het begin tijd over voor interessantere taken dan zoiets pragmatisch als wachtwoordherstel of het aanmaken van een mailbox. Want waarom zou je taken die uniform uitgevoerd kunnen worden steeds opnieuw als handmatig maatwerk behandelen? Daar wordt uiteindelijk niemand beter van. Niet de medewerker die dagen op zijn aan te passen wachtwoord of nieuwe mailbox moet wachten. Niet de nieuwe collega die door een stroperig onboardingsproces geleid wordt. En al helemaal niet de betrokken ICT-medewerker die deze taken keer op keer moet uitvoeren…

‘Ja, máár… dat doen we al jaren zo.’ Dus?

Maar verandering vraagt om een bepaalde mindset: om de wil om het écht anders te willen doen omdat je de voordelen ziet. Argumenten in de trant van ‘dat doen we al jaren zo’ en ‘eigenlijk gaat het best goed’ horen daar niet bij. Temeer omdat de concurrentie gewoon doorgaat. Zie de opmars naar standaardisatie daarom als een trein: deze komt, stopt even op het station en raast verder. Ook als jij niet op tijd of zelfs helemaal niet opstapt. En andere passagiers? Die bereiken wél hun eindbestemming.

Over treintochtjes en eindstations

In ons volgende blog praten we door over dit onderwerp. We maken het concreet door uit te leggen hoe de onboarding van een nieuwe medewerker anders dan traditioneel verlopen kan. En we laten zien dat standaardisatie niet meteen een ingrijpende transitie hoeft te zijn. Stapje voor stapje, dat kan ook. En dan wordt standaardiseren plots een plezierig treintochtje waarbij je reikhalzend uitkijkt naar het nieuwe station…